اینجا هنوز دختری هست که لبــــخنـــد میزند ....

از عشق بدم می آید ، یکبار عاشق شدم و مادرم را فراموش کردم

اینجا هنوز دختری هست که لبــــخنـــد میزند ....

از عشق بدم می آید ، یکبار عاشق شدم و مادرم را فراموش کردم

مایه درد


مایه ی درد است بیداری مرد
آه ازین بیداری پر داغ و درد 

خفتگان را گر سبکباری خوش است 

شبروان را رنج بیداری خوش است 

گرچه بیداری همه حیف است و کاش

ای دل دیدار جو بیدار باش 

هم به بیداری توانی پی سپرد

خفته هرگز ره به مقصودی نبرد 

پر ز درد است اینه ، پیداست این

چشم گریان می نهد بر آستین 

هر طرف تا چشم می بیند شب است

آسمان کور شب بی کوکب است 

اینه می گرید از بخت سیاه

گریه ی ایینه بی اشک است و آه 

در چنین شب های بی فریاد رس 
روز خوش در خواب باید دید و بس
 

 

شاعر: هوشنگ ابتهاج 

   

           

هر کدام عالمی دارند . . .

       

       

     

کدوم؟؟

 کدومشونو بیشتر دوس دارین؟ 

                                     

                                      

                                         

                                                 

                                      

                                             

                                      

بیش باد...( لعنت)

گاو، موجود نیمه خوشبختی ست
جفت دارد، کمی علف دارد!
دست سلاخ چیز برّاقی ست
که به این زندگی شرف دارد

 

- سید مهدی موسوی  

 

    


 

به صلیب هم اگر کشیده شدی...مسیح باش ...نه مترسک شالیزار...... 

 

        

 

 


 

اوّل قصّه ات یکی بودم

بعد، آنکه نبود خواهم شد

گریه کردی و گریه خواهم کرد

دیر بودی و زود خواهم شد

مثل سیگار اوّلت هستم

تا ته ِ قصّه دود خواهم شد 

    

     

 


 

با تنهائیت چه می کنی؟ خدای بی خدای من!
زندگی آنتن نمیده! خوب می رسه صدای من!؟
کار ما این روزا فقط...شنیدن و صبوریه!
اینجا هوا خیلی پَسه...بالا هوا چجوریه؟؟
 

علی ایلیا 

 


 

و عشق
قیچی شد ...!!!!
.
.
.
وقتی تو سنگ شدی
و من کاغذی بی رنگ . . . !!!  

 

          

 


 

پنجره را باز کن
و از این هوای مطبوع بارانی لذت ببر...
خوشبختانه
باران ارث پدر هیچکس نیست

 

(حسین پناهی)  


 

...وَ چه بی‌هوا
هوای تو به سرم می‌زند  

 

      


از کوچه تا گذشت . . .

از کوچه تا گذشت... خیابان دلش گرفت
آنقدر گریه کرد که باران... دلش گرفت 
 داش آکل! این ترانه غمگین عاشقی
بدجور غصه داشت که مرجان دلش گرفت
آبسال چشم های تو را خواب دیده بود
تعبیر شد به این که سلامان دلش گرفت
مسعود سعد تازه تلمیج های شعر
از خاطرات کهنه زندان دلش گرفت
لبخند تا همیشه سفر کرد از لبش
وقتی خدا شنید فراوان دلش گرفت
از این که سهم زندگی اش اضطراب بود
از لحظه های خلقت انسان دلش گرفت