دست مرگ

فکر میکردم
دوستت که داشته باشم
گره کور زندگی شل میشود
خوشبختی سرش به سنگ میخورد
بهشت را میگذارد
برای خدایی
که عشق را تبعید کرد
و برمیگردد
...
میخواستم
با هر چرخ این زمین گرد
هی
ببوسمت
ببوسمت
ببوسمت
میخواستم
بخوانم چرخ چرخ عباسی . . .
و خوشبختی
مرا بندازد توی آغوشت

اما نشد که نشد که نشد

حالا هر لحظه
گره دو دست از درون
روی گردنم فشرده تر میشود
و نبضم

کندتر و
کــــــندتــــــر و
کـــ نـــ د تــــ ر و
کـــــــــــ نــــــــ د
________

واقعیت دارد
دوستم نداری
و دیگر
نه زمین
نه خوشبختی
نه حتی خدا
هیچ کس نمیتواند
دست مرگ
را از گلویم بردارد

========
 

شاعر:گیلدا ایازی